CONTACT | FACEBOOK | RADIO | ZOEKEN

GUY DAVIS – THE LEGEND OF SUGARBELLY

Artiest info

label: M.C. Records

GUY DAVIS (°1952) is een Amerikaanse acteur, bluesgitarist, banjospeler en tweevoudig Grammy Award-genomineerde. Hij is het tweede kind en de enige zoon van de acteurs Ruby Dee en Ossie Davis. Al decennia lang is Davis één van de belangrijkste ambassadeurs van de akoestische blues in de scene, niet als de grote “vernieuwer”, maar eerder onopvallend en vanuit de traditionele blues hoek. Zijn passie voor het genre ontstond dankzij de verhalen van de “storytellers”, die van zijn grootouders en nonkels, over het leven in het rurale Deep South. Zijn voorliefde voor de pure, authentieke blues leverde hem inmiddels al heel wat bewonderaars op. Davis trad regelmatig op aan de zijde van blues en folk legendes zoals o.a. Dr John, Bonnie Raitt, Taj Mahal of Pete Seeger.

In 1978 debuteerde Guy Davis in de studio met ‘Dreams About Life’ (Folkways Records) én ook als acteur in de soap “One Life to Live”. In 1991 kreeg Davis een rol in “Mule Bone”, een Broadway productie van Zora Neale Hurston & Langston Hughes. In deze film was ook Taj Mahal te zien/te horen. Twee jaar later kreeg Davis de titel rol in “Robert Johnson: Trick the Devil”, een film die de W.C. Handy "Keeping the Blues Alive" Award kreeg.

Davis’ album ‘Stomp Down the Rider’ [1994] werd gebruikt in zijn one-man show “In Bed with the Blues: The Adventures of Fishy Waters”. Een jaar later werkte hij samen met zijn ouders in “Two Hah Hahs and a Homeboy”, waarin origineel materiaal uit de Afrika-Amerikaanse folklore en geschiedenis verwerkt was. In dezelfde periode componeerde Davis ook de muziek voor de PBS series “The American Promise”. Zijn muziek voor de TV-film “To Be a Man” won een Emmy. In het najaar van 1995 bracht Davis een live album ‘Stomp Down Rider’ uit. Zijn album ‘You Don't Know My Mind’ [1998] werd genomineerd voor twee W.C Handy Awards: Best Traditional Blues Album en Best Acoustic Blues Album. Davis zelf, als Best Acoustic Blues Artist. In 2014 bracht hij samen met de Italiaanse mondharmonica-virtuoos Fabrizio Poggi het album ‘Juba Dance’ uit, wat hem tijdens de 35ste Blues Music Awards meteen een nominatie opleverde voor ‘Beste Akoestische Artiest’ en ‘Beste Akoestisch Album’. in 2017 werd zijn album ‘Sonny & Brownie's Last Train’ (ook) met Poggi genomineerd voor een Grammy Award voor “Beste Traditionele Blues Album” van het jaar, een prijs die werd gewonnen door ‘Blue & Lonesome’ van de Rolling Stones.

“All were crafted to reflect music from an earlier time…”

‘THE LEGEND OF SUGARBELLY’ (2024) werd recent uitgebracht door M.C.-RECORDS. De 13 nummers op de tracklist zijn opgedragen aan zijn oom William Conan Davis die, ondanks zijn zwaar stotteren, één van de beste verhalenvertellers was. “Sugarbelly”, de opener, is gebaseerd op een aangrijpend waargebeurd verhaal dat hij aan Guy vertelde over een vrouw uit Texas, die gewurgd werd door een jaloerse minnaar. De meeste van de nummers op dit nieuwe soloalbum schreef Guy zelf, enkele zijn bewerkte traditionals of covers van bekende songs. “Ze zijn allemaal gemaakt om muziek uit een vroeger tijdperk te weerspiegelen…”. Voor de opnames werkte Guy Davis samen met Mark Murphy (staande bas, cello, zang), Christopher James (mandoline, banjo) & Professor Louie (Hammondorgel). “Kokomo Alley” is het verhaal van het steegje waar hij opgroeide, waar hij zijn moeder achterliet. Sam Chatmon (°1897†1983) was een Deltabluesmuzikant en volgens sommigen de halfbroer van Charley Patton. Hij was lid van The Mississippi Sheiks. Een nummer uit Chatmon’s songbook met prachtige harmonica is “Who’s Gonna Love You Tonight (That’s Alright)”.

Over het loslaten van een geliefde (over liefhebben) gaat “Early in the Morning”. Davis schreef dit frêle en prachtige nummer voor zijn Facebook livecast show “Coffee with Kokomo”, maar brengt het ook voor publiek in “Sugarbelly and Other Tales my Father Told Me”: “Come smile at me early in the morning. This time tomorrow, I may be gone…”. Het achtergrondkoor zorgt hier voor de perfecte sfeer. Ergens in Alabama op een rustige plek werd Guy geïnspireerd bij het schrijven van “In the Evening Time”. Toen Davis operazangeres Kathleen Battle de traditional hoorde zingen, was het snel duidelijk dat de gospel, “Little David Play on Your Harp” hier niet mocht ontbreken. In “Firefly” reflecteert Guy dingen uit zijn jeugd, de vuurvliegjes die hem altijd zijn bijgebleven. Het is meteen ook hier het moment, om zijn banjo skills uitvoerig te etaleren. “Long Gone Riley Brown” is Guy’s verhaal over een moonshiner (illegale whisky stoker) die uit de gevangenis ontsnapt wist te ontsnappen. De harmonicapartij werd duidelijk door Sonny Terry ingegeven.

Nog meer over moonshine zit er in “Come Gitchu Some”: “Stunkeymot is a brand new liquor. If you drink it real fast, you get drunk quicker…”. Huddie Ledbetter bewerkte het Lemon Jefferson nummer, “Black Snake Moan”. Guy brengt het hier terwijl hij zich begeleid op zijn 12-snarige akoestische gitaar. “Laura” is een Ledbetter-original, de link met zijn grootmoeder aan moederszijde, die Laura heette en die een verhaal vertelde over een jongeman die haar stalkte. Guy bewerkte “12 Gates to the City”, een traditional, die hij voor het eerst hoorde toen hij nog maar 8 jaar was. Er zijn inderdaad vele paden die naar hierboven leiden… “Don’t Know Where I’m Bound” tenslotte, was hier de moeilijkste song, omdat woorden en muziek heel wat tijd nodig hadden, om elkaar te vinden. Al met al is er op ‘THE LEGEND of SUGARBELLY’, zoals op elk vorig album van GUY DAVIS, niets wat echt verkeerd zit. Davis blijft ook nu weer trouw aan zijn signature stijl, die eerlijk en authentiek is in de manier waarop hij zowel oude als nieuwe nummers met gratie en enthousiasme arrangeert en uitvoert.

“On 'THE LEGEND OF SUGARBELLY' GUY DAVIS’ stories become recognizable and touchable…”

Eric Schuurmans

5 Nov 24 - CC Sint-Niklaas - Sint-Niklaas

6 Nov 24 - Bed 'n Blues – HALEN

7 Nov 24 - Schouwburg De Kern – ANTWERPEN

12 Nov 24 - Missy Sippy - Gent

‘THE LEGEND OF SUGARBELLY’: Track list: 01. Sugarbelly – 02. Kokomo Alley – 03. Who’s Gonna Love You Tonight (That’s Alright) [Jonathan Rotem / Tijani King / Mirella Castellano / Kelli Adams > Sam Chatmon] – 04. Early in the Morning – 05. In the Evening Time – 06. Little David Play on Your Harp [traditional, arr. GD] – 07. Firefly – 08. Long Gone Riley Brown – 09. Come Gitchu Some – 10. Black Snake Moan [Lemon Jefferson, arr. Huddie Ledbetter] - 11. Laura [Huddie Ledbetter] – 12. 12 Gates to the City [traditional, arr. GD] – 13. Don’t Know Where I’m Bound | Music/Lyrics by Guy Davis, or as [noted] - Produced by Guy Davis & Aaron L. Hurwitz | Credits: Guy Davis: vocs, 6 & 12 string guitars, 5 & 6 string banjos, harmonica, percussion / Mark Murphy: double bass, cello, vocs / Christopher James: mandolin, 6-string banjo / Professor Louie: Hammond organ / Timothy Hill, David Bernz, Martial Davis, Kheeda Cruikshank, Madeline Grace & Mark Murphy: bvs (4)